Prem'sJourney

  “𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐠𝐨𝐭 𝐭𝐨 𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐛𝐞𝐟𝐨𝐫𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐜𝐚𝐧 𝐚𝐟𝐟𝐨𝐫𝐝 𝐭𝐨 𝐝𝐢𝐞.”   That is what John Steinbeck, the Iconic American Novelist wrote when he presented the vagaries of the migrant workers in his Pulitzer Prize winning work in 1939, "𝑇ℎ𝑒 𝐺𝑟𝑎𝑝𝑒𝑠 𝑜𝑓 𝑊𝑟𝑎𝑡ℎ".   The book raised a storm in California whose backdrop he built the narrative. One County Banned the book for almost one and half year. But that neither stopped Steinbeck from becoming most celebrated writer in the United States nor the book from winning a Pulitzer and talking to the conscience of millions who read it even now.   Steinbeck did not spin it as a fiction out of thin air or Hearsay. He had done a series of trips and followed the lives of the migrant workers early ‘30s and based on which he had written a set of essays released in as “𝑇ℎ𝑒 𝐻𝑎𝑟𝑣𝑒𝑠𝑡 𝐺𝑦𝑝𝑠𝑖𝑒𝑠: 𝑂𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑅𝑜𝑎𝑑 𝑡𝑜 𝑡ℎ𝑒 𝐺𝑟𝑎𝑝𝑒𝑠 𝑜𝑓 𝑊𝑟𝑎𝑡ℎ”. These Essays raise a very interesting and im

Generally Survivor stories have a charm that usually attracts me to them. That is how I landed in this book. This definitely has a charm and keeps you turning the pages. The story is definitely incredible. I am fine with the book and the interest it had gathered in the past considering this definitely as an interesting narration for a fiction, for a specific audience. However, when it is projected as a real life experience, I have certain apprehensions. First of all, what one notices is, this is told with a motive devoid of any personalization of People, Location and their Nativity. Even the Landscapes are glazed over without any particular detail. Intially, it was not that much noticeable when it went over the Siberian Snows, possibly because my connect with the landscape and its people is limited to those books I have read, which is woefully thin. Slowly when it moves across the Mangolian Plain and the Gobi desert, I feel a sense of unease slowly seeping in, as the narration brings p

  90 களின் இறுதியில் தில்லியில் இருந்து வேலையாக , வடநாடு முழுதும் , பயணமாகும் போது , என்னுடன் கூடவே பயணம் செய்யும் புத்தகங்களில் முதன்மையானது கி.ரா.வின் சிறுகதைகளே... மொழியறியா தேசங்களில் , முகமறியா மனிதர்களுடன் , புதுப்புது நிலப்பரப்புகளிலும் கூட , என்னோடு வசித்து , என் வேர்களுக்கு நீர் வார்த்தவை அவர் மொழியும் , அது உயிர்ப்புடன் வைத்திருந்த அந்த கரிசல் மனிதர்களுமே... அந்த அபிமானம் எனக்கு என்றுமே அவர் எழுத்துக்களுக்கு உண்டு... பிறகொரு காலத்தில் அவர் புதுவைக்கு நகர்ந்த பின் அவர் எழுத்துக்கள் , குறிப்பாக சிறுகதைகள் , மாற்றத்திற்கு உள்ளான போது , அந்த நெருக்கம் சற்றே நெகிழ்ந்த போதும் , ஒரு முறை பழகிய அந்த கரிசல் மணம் மாறவே இல்லை. தொடர்ந்து அவர் எழுத்தில் அந்த மணத்தை உலகத்தின் வேறு வேறு பகுதிகளில் இருந்த போதும் , அனுபவிப்பதும் சற்றும் குறையவில்லை. அந்த வகையில் , அவர் சிறுகதை தொகுதி ஒன்று கிண்டிலில் புதிதாக வந்தபோது , உடனே வாங்கிப் படிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர் இலக்கிய வாழ்வின் நெடிய பரப்பில் படைத்து , வேறு வேறு கால கட்டங்களில் வந்த தொகுதிகளில் இருந்து தேர்ந்தெடுத்த 40 சிறுகதைகள் இந்தத் தொகு

Michel-Rolph Trouillot was a Haitian American academic and anthropologist with a distinction for peeling untold narratives from popular history and explaining the mechanism of how that could be done. His works give voice to the voiceless.  The importance of this work from Trouillot is not in the history he is talking about, rather, in the explanation how history can be nuanced and been 'Managed' during the time it is created, recorded, and later interpreted. In fact, the history of Haitian freedom he is talking about, while introduces the finer points of the colonialism, freedom struggle from France and the racial fault lines that mad up the Black community, further goes on to explain how the process of creation, recording and interpreting history is inherently biased and needs re-reading of the proofs and contexts that were hidden either intentionally or unintentionally. "History is the fruit of power, but power itself is never so transparent that its analysis becomes sup