Prem'sJourney

What Anirudh Kanisetti has Presented in his Magnum opus, “ Lords of the Deccan” is a dramatic and sensational narration that keeps you on the edge of your seat trying to finish the book at one go. Make no mistakes, Kanisetti is no academic Historian. He is a History writer who builds a chosen narration out of historical research by others. So it is natural it comes with a POV that is built on his interpretation and supposition. In this narration, Kanisetti purports to present a view on Medieval Deccan Powers, their rise, their expansion and their sunset. The Powers he means are the Chlaukyas and Rashtragudas. Every other Dynasty is presented from the viewpoint of the above mentioned Dynasties. He also Speaks about Cholas but about that, much later. So with that in mind, he sets out to outline the Rise of Vatapi Chalukyas, and their Conquests over Pallavas. The popular narrative of Narasimha Varma Pallava taking revenge on Pulikesin II and the Sacking of Vatapi after which popular narra

  என் தாத்தா, நான் பிறந்து இரண்டு வயதாகும் முன்பே தவறிவிட்டார். அவருடைய் நினைவு என்பது ஒரு கரும் போர்வை போர்த்தி குனிந்து முகம் பார்த்த ஒரு நெடிய உருவமாக எனக்கு ஒரு புகை மூட்டம் போல் எப்போதும் நினைவில் நிற்கிறது. அதே போல், என் அம்மாவின் பாட்டி, (என் கொள்ளுப்பாட்டி) சிவகாமிப்பாட்டி, எனக்கு “தாரங்கம், தாரங்கம்” என பாடும் சிவந்த உருவமாகவே நினைவு. அவர்கள் வாழ்வையும், பாசத்தின் நெகிழ்வையும் நேரில் அனுபவிக்கக் கொடுத்துவைக்கவில்லை. எனினும் தொடர்ந்து ஓடும் நினைவின் இழைகளுக்குள் அவர்கள் எப்போதும் ஏதோ ஒரு கரையில் அமர்ந்தே தான் இருக்கின்றனர். இப்படி நம் ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் நினைவுகளின் நீரோட்டத்தால் ஒரு நதி எப்போதும் ஓடிக்கொண்டே. இருக்கிறது. வாழ்வின் ஓட்டத்தோடு அந்த நதி இணைந்தே வருகிறது; வளர்கிறது. நம் வாழ்வு முடிந்த பின்பும் அதில் வழிந்தோடிய நீர், நம் சந்ததியினரின் நினைவுகளில் இடம்மாறி தொடர்ந்து ஒடிக்கொண்டுதான் இருக்கிறது. மொழி இல்லாத ஆதிகாலம் முதலாகவே அப்படிக் கடத்தப்படும் நினைவுகள் ஏதோ ஒரு வகையில் கதை வடிவாகவே கடத்தப்பட்டது இயல்பானது. ஒரே நதிக்கரையின் வேறு வேறு இடத்தில் நிற்பவர்களைப் போல ஒரே

  சிறுவயதில், பள்ளிக்காலத்தில், பாடம் நடத்திய வரலாற்று ஆசிரியர்கள் தொடர்ந்து குச்சியால் அடித்து உருவேற்றிய விஷயங்களில் ஒன்று அரசர்களின் ஆட்சிப் பரப்பை வரைபடங்களில் குறிப்பது. குறிப்பாக மௌரிய மற்றும் குப்த அரச வம்சம் ஆண்ட நிலப்பரப்பை இந்திய வரைபடத்தில் வரைவது ஒரு தேற்றமாகவே நிலைபெற்றது. ஒவ்வொரு தேர்விலும், தென் இந்தியா விடுத்து சற்றேறக்குறைய மொத்த இந்தியப் பரப்பையும் சேர்த்துக் குறித்தால் மொத்த மதிப்பெண் உறுதி. அதேபோல் தான் அசோகர், கணிஷ்கர் போன்றோரின் அரசாட்சியின் தனிச்சிறப்பு. சாலை எங்கும் மரம் நடப்பட்டதையும், சட்டம் ஒழுங்கு பராமரிக்கப்பட்டதையும் சேர்த்து இன்னும் சில வரிகளை இணைத்தால் போதும் அதற்கான மதிப்பெண்ணும் ஓரளவு தேற்றிவிடலாம். வெகு காலம் கழித்து அந்த வம்சங்களின் எந்த ஒரு அரசின் காலத்திலும் மொத்த மானாவாரியாக ஆட்சி செய்த நிலப்பரப்பு அப்படி இருந்ததே இல்லை என்பதும், பள்ளிகளில் சொல்லி கொடுத்தது அந்த வம்சங்களின் அனைத்து அரசர்கள் ஆட்சியில் மாறி மாறி இருந்த நிலப்பரப்பின் தோராயமான குறிப்பு மட்டுமே என்று அறிந்தபோது அந்தக் காதைத்திருகிய அந்த வரலாற்று பாட ஆசிரியர் மீது பரிதாபம் தான் வந்தது.

சிறு வயதில் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் போது உயரத்திலிருந்து திடுமென விழுவதுபோல் போல் கனவு அடிக்கடி வந்து திடுக்கென எழுந்துகொள்வதுண்டு. ஏதோவொரு நிகழ்வின் பாதிப்பு உள்மனதில் தங்கிப்போயிருப்பதின் வெளிப்பாடு தான் அது எனப் பிறகு உணர்ந்து கொண்டேன். பிறகு அதன் மீட்சியாக உயரத்தில் இருந்து கீழே பார்ப்பது என்பது எனக்கு ஏனோ மிகுந்த பயத்தை அளித்தது. வளர்ந்த பின்பும், உயரமான கட்டடங்களுக்கு செல்ல வேண்டிய நிலையில், அவற்றின் உயரமான தளங்களில் இருந்து கீழே பார்ப்பதென்பது எனக்கு மிகுந்த பதட்டத்தை அளித்தது. திருமணமான பின்னும், பெங்களூரில் உள்ள பார்ட்டன் சென்டர் கட்டடத்தின் உயர் தளத்தில் லிப்டில் வந்து சேர்ந்த பின், கீழே பார்க்காமல் சுவற்றோடு ஒட்டியபடியே நகர்ந்த என்னை ஆச்சர்யத்துடன் என் மனைவி பார்த்து சிரித்தார். அதிலிருந்து மீண்டு வர, பிறகு மலையேற்றத்தில் ஈடுபட்டு இன்று ஓரளவு தேறியிருந்தாலும், அந்த நடுக்கம் முழுவதும் விலகி விட்டது என்று கூற முடியாது. இப்படி சிறு சிறு நிகழ்வுகளின் பாதிப்பு நம்மில் பலருக்கு இருக்கக்கூடும். அதிலிருந்து நாம் பிறகு மீண்டும் வரலாம். ஆனால் வாழ்வில் பேரதிர்வு தரும் துயரமான சம்

The issue with trying to pick up a Historical Narrative from the Sangam and Pre-Sangam era is less to do with the Scarcity of the source than the credibility of the information. Hagiography, Poetic Reading and Epigraphy from the Royal Inscriptions pepper the landscape of time and how a narration is pieced from these, separates a historian from a common bard. So someone who needs to trace a thread from such a past has to tread very carefully. The secondary Sources one quotes have to be stellar and non contentious. In this I would say Kanakalatha Mukund has walked a tightrope trying to paint the picture of the inception of the Tamil trading community. In doing so, whether she succeeded in that effort is a question that gets answered when we read the book. The book initially talks about the Tamil society, the evolution of its social and cultural structure. Most part of the book talks about the information gleaned from the literary source by triangulating the information from those sources

The element of Serendipity that we encounter often in a travel, sometimes would present a stunning perspective. A remarkable travelogue, one which is well conceived, executed and written, gives interesting and deep insights on very sensitive subjects that is not present in any narrative. It usually lies somewhere in between, interesting story telling and journalistic reportage. It also takes you on a trip to places and times, with an authenticity that we rarely experience in any other type of narrative, however well written it may be. That is why I tend to select travelogues quite regularly. Rarely you get travelogue which gives an experience that is not just academic or array of simple incidents but would instead, take you on a trip into your inner self and offer a perspective on life that has the power transform you. I did not realize this book was one such when I started reading it. It all started with me choosing this book to accompany a long flight. I started browsing the book I f

What comes to your mind when you think of the first travelogue you have ever read? For me, it was a lot of condescension, and a display of superiority which now I think as Naivety and bluster, fit to impress only an innocent 5 year old, whom I was then. My first experience of reading Travelogues was at that early age in my mother tongue Tamil. Written by some of the popular writers of those times who always bragged about their visits to Europe and the West, in an effort to impress the masses who did not have means to travel themselves. Later years, as I grew up and started travelling to all those places, I realised how shallow their narratives were. By then, my reading had expanded into much deeper subjects and I wanted to see more from a travelogue. Particularly, I wanted Travelogues to provide me with historical background on behavioural aspects of the people and the culture of the places I read about. All the while I was looking at places outside my Country, thinking those are the p